پدرانی که چشم به راهند...

شانه‌های پدرم پناهگاه امن و لبخندش زداینده غم و اندوهم بود.

پدرم چون کوه استوار بود، همانند دریا آرام و هیچگاه در برابر سختی‌ها خم به ابرو نمی‌آورد اما امروز...

پدرم هر بار که دستانم را می‌گیری خیالم راحت است که رهایم نخواهی کرد و پشتم همیشه به تو گرم است.

به بهانه روز پدر به سرای سالمندان ساری رفتم تا پای درد دل آنها بنشینیم؛ پای درد دل پدرهای که در کودکی الگوی ما بودند اما امروز به بهانه‌های مختلف آنها را از خود دور کرده‌ایم.

گزارش ما قصه پر فراز و نشیب پدرانی است که روزی تکیه‌گاه و همدم ما در تمام خوشی و ناخوشی‌ها بودند و اکنون همان‌هایی که پشتمان به آنها گرم بود امروز در سرای سالمندان چشم براه ما هستند.

پدرانی که در گذشته همانند کوه با استقامت، امروز با کمری شکسته کنج خانه سالمندان منتظر عزیزان خود هستند.

وقتی وارد سرای سالمندان مهر اوران شمال شدم، پدران و مادرانی را دیدم که در گوشه کنار این سرا با چهره‌ای پر از مهر و محبت در انتظار فرزندانشان هستند.

اینجا همه چشم انتظار فرزندانشان هستند تا روزی آنها را از این چشم انتظاری در بیاورند و بسیاری از آنها سالیان سال است که چشم به در دوختند.

اما این پدران آسمانی با دل‌های پاکشان بی‌مهری‌های فرزندانشان را بخشیده‌اند و دعای خیرشان را بدرقه راه آنها می‌کنند.

این سرای سالمندان از امکانات رفاهی و پزشکی نسبتا مطلوبی برای نگهداری از سالمندان برخوردار است.

همراه با پرستار بخش به سراغ پدری رفتیم که نامش هرمز و مهندس معدن و دریانورد نیز بوده است، او 80 سال سن دارد و 6 سال است که در این مرکز زندگی می‌کند فرزندانش برای ادامه زندگی به فرانسه رفته‌اند و هیچ اطلاعی از پدرشان که در خانه سالمندان است، ندارند.

وی می‌گوید: هیچ انتظاری از فرزندانم ندارم همین که آنها در آرامش باشند برای من به اندازه یک دنیا ارزش دارد.

تعدادی از پدران بر روی صندلی در حیاط این سرا خلوت کرده بودند، به سراغ یکی از آنها رفتم، خود را محمد معرفی می‌کند و می‌گوید یکسالی است که در سرای سالمندان هستم و تنها خواسته‌ام از فرزندام سر زدن هفته‌ای یکبار و درد و دل کردن با آنها است.

او می گوید: از فرزندانم می‌خواهم که مرا به یک سفر زیارتی بفرستند و هیچ انتظار دیگری از آنها ندارم.

به سراغ سالمند دیگری که انتظار در چشمانش موج می‌زد رفتم، خود را با نام مهدی معرفی می‌کند و می‌گوید: مجرد هستم خیلی وقته که در سرای سالمندان مهرآوران شمال زندگی می‌کنم و کسی از اقوامم به دیدنم نمی‌آیند تنها برادرزاده‌هایم هستند که هر از گاهی سراغی از من می‌گیرند.

او می ‌گوید: آرزو سلامتی برای خود دارم که تن سالم داشته باشم و این بهترین نعمت خداوند به بنده‌هایش است.

زمانی که به انتهای محوطه سرای سالمندان رسیدم و قصد بازگشت داشتم با خود گفتم چه خوب بود می‌توانستیم با دادن هدیه یا چیزی مثل آن قدری از دلتنگی‌های سال‌ها دوری از خانواده را از دل رنج ‌یده آنها بزداییم، ولی همه چیز گویای این مطلب بود که هیچ چیزی جزء دیدن روی فرزندان و هدیه دادن یک شاخه گل و در آغوش گرفتن عزیزانشان آنها را خوشحال نمی‌کند.

ولی این را هم بدانیم و از آنها نپرسیم که کمرهای خمیده‌شان را چند خریده‌اند هر نفسی که می‌کشیم از جوانی دور و به سالمندی نزدیک می‌شویم چه بسا یکی از آن تخت‌های خالی انتظار ما را بکشد.

مهدی مقدسی، مدیر آسایشگاه مهرآوران شمال نیز می‌گوید: 75 سالمند به صورت شبانه روزی در این آسایشگاه نگهداری می‌شوند که 30 نفر بی‌سرپرست هستند.

وی ادامه داد: سالمندانی که در این مرکز نگهداری می‌شوند تحت نظارت سازمان بهزیستی هستند و با نظارت و اطلاع آنها تحت پوشش ما قرار می‌گیرند.

مدیر آسایشگاه مهر‌آوران شمال با بیان اینکه افرادی که توانایی نگهداری این افراد را ندارند و یا شاغل هستند والدینشان را در این مرکز نگهداری می‌کنند، گفت: اما خانواده‌ها نباید بر این باور باشند که این مرکز تمام نیازهای والدین آنها را برطرف می‌کند چراکه نیاز عاطفی در این دوران از نیازهای دیگر مهمتر است و پدران و مادران آنها به مهر و محبت فرزندانشان نیاز دارند.

مقدسی افزود: سالمندان تنها چیزی که از فرزندان خود انتظار دارند سر زدن هفته‌ای یکبار است که فرزندان نباید از آنها دریغ کنند.

 ایسنا منطقه مازندران  

************************************************ 

سالروز تولد مولا علی (ع)و روز پدر(مرد) را به پدرم و تمامی دوستان عزیزم تبریک عرض مینمایم